بعثت

بعثت النبی گرامی باد.

بازی

دولا دولا آمدم  

 سقف این بازی چقدرکوتاه است.

دیگه نمی خوام فکر بکنم

توقف

توقف نمیکنم

چرا که

سکون برابر است با فساد

باور

بجای اینهمه تردید

انکارم کن

چرا که در پس دروازه ی انکار

باور خسبیده است.

شاید

با این کار به یاد آوری

که از روی کدام پله

عبور کرده ای.

تردید های تو

ذهنم مسموم

به تردید های تو

شده اند.

مرغ عشق دیگر نمی خواند.

یا انکار کن تا که اوج گیرم.

یا باور تا فرود آیم

exist سمفونی

تردید ها

همان کفهای باطل اند

که روی

امواج باور

exist سمفونی

می نوازند.

آدم

آدم اینجاست 

آدم آرام خوابیده 

آدم آدم میکشد  

آدم آدم میسازد 

آدم آدم میشود 

من آدمم 

آدم

وطن

موندم 

که نسل بعدی دنیا 

با چه جور افغانهایی مواجه  

خواهند شد 

آخه  

تو این مملکت 

فساد داره بیداد میکنه 

نسل کنونی افغان  

در این فساد دارند رشد 

میکنند 

میترسم اینجا بهشت مفسدای عالم بشه. 

که شده 

و 

البته منم 

یکی از اون نسلی  

هستم که داره بزرگ میشه 

نمیدونم با مردم دنیا چه خواهم کرد 

ولی پیداست که مردم دنیا دارند 

با من چه میکنند.

بی تو

۱- به تمام اضطرابم خندیدی

و من با تمام اضطرابم ماندم

تو درمانده ترازمن بودی

تو مرا نفهمیدی .


۲- نیازم در عشوه نگاهت ناتمام ماند

سبک سرتراز عشق تو بودم

نیاز را می فهمیدم

و تو مرا ندیده می انگاشتی .


۳- امروز به تک تک واژه ها تکیه کردم

تا تو را بسرایم

بخوانم

و بدانم .


۴- ماندم که چرا تو ؟

دیدم که تورا

طلبیده بودم

و تو نیازمن بودی .


۵- پرمی کشم از نیاز

تا غنا را طلب کنم

چگونه میتوانم

بی تو پرواز کنم؟


۶- رویای آبهای آبی را

هنوزهم

مرغ دلم در سر دارد

به آنسوی آبها می اندیشم .


۷- بی تو پرواز خواهم کرد

دوباره بی تو پرواز

خواهم کرد.


د ل م

این روزها دلم  

برای وطن 

بسیار گرفته است.

sms

۱- تمام شدی برایم 

همچون سیبی سرخ 

عطشی کاذب بودی . 

ومن اینک بهبود یافته ام.   

 

۲- تبسم تکرار مخواه 

چرا که تمام نشدنی هستیم 

هم تو ٬هم من  

هم را عبور کرده ایم. 

     

۳- و در این عبور به خود رسیده ایم 

بسیار ساده 

٬عمیق. 

و برای بزرگ شدن  

همین کافیست.  

     

۴- دیگر نه تو مرا کفایت می کنی 

و نه من به تو بسنده خواهم کرد. 

اینبار انگور می خواهم.  

     

۵- تبسم تکرار مخواه  

فقط خود را لبخند بزن. 

دیشب ترا گریه کرده ام  

و امروز سبک شده ام.

باز هم کمی بی تو با تو سخن گفتم ؛ 

در ساکت ترین گوشه تنهاییم دورتر از نزدیک ترین دیروز. 

و تو باز هم کمی بی من با من سخن گفتی؛ 

این بار هم از سردی آن گوشه تنهایی!  

از داغی دستان تب دارم در دستت... .

سوژه

تا وقتی یه سوژه ای ٬همه یه جورایی هواتو دارن ! 

نه!چی میگم؟! 

 یه جورایی از شدت فضولی میمیرن ! 

می خوان مث بعضی سریالهای دنباله دار٬دنبالت کنن تا ببینن آخرش چی میشه؟! 

خلاصه اینکه میخوان آخر شو بدونن و خلاص! 

تازه  

وقتی آخرشو میفهمند مثل تلویزیون صفحه شو می بندن و End. 

مهمان آفتاب

امروز مرا استقبال آفتاب طلوع کرد 

خود در اوج نشسته و من مهمان خانه اش ! 

و منم سر خوش از گرمای لبخند بی بهانه اش!

خاطره

یک دیوار  

احساسم 

پشت این زندان خاطره

سبزه

منم  

برگشتم 

از همه ی دوستان  

برای تبریک تولد حسنای گلم 

تشکر میکنم.

جلوه عشق

امروز دوباره عشق جلوه خویش را نشانم داد 

و احساس حقارت در برابر این بی همتا 

مرا شکست و زره های وجودم از هم پاشید! 

وای خدای جان!!! 

اگر نبودی...!

یه روز قبل از پست قبلیم

حسنا متولد شد٫ 

خواهر کوچولوی سبزه رو میگم٫ 

حسنا جان خوش آمدی !  

قدمش سبز باد سبزه ی عزیز!! 

عقلم دلایل دلم را نمی فهمد

عقلم دلایل دلم را نمی فهمد!

ومن تنها تر از همیشه٬ 

در گیر تر از ابهام های هر روزم 

فرق گریه های پروانه را نمی فهمم. 

عقلم دلایل دلم رانمی فهمد! 

ومن خسته تر از همشه٬ 

خسته ام!!

به بهانه ی بودنم 

دلم جایی دیگر جامانده است. 

دوستان  

دوستان

مردم

   ودلم در پی بهانه ای  

   برای گفتگوست. 

   نه 

   دیگر 

   رسما عاشق شده ام. 

   مردم هدایتم کنید. 

بیچاره کنم.

          می خواهم  

          بمانم 

          ببینم 

          وبدانم. 

          دل به روئیاهای 

          خیس 

          آبهای جاری 

          بسپارم. 

          وهر جا که نامی 

          از عشق است را 

          بر چینم. 

          می خواهم عاشق عشق شوم 

          وعشق را بیچاره کنم.

امروز دانستم.

         تکه ای از پازل  

         ایمانم

         نبود. 

         و آن تکه ی  

         افتاده  

         تو بودی.

تمنا

قبله ام کمی مایل به توست 

ودستان احساسم در تمنایت٬ 

پس چرا بی پاسخ مانده ای مرا؟!

رفیق ٬گریه های من

         می دانی چه چیز 

         ترا با او 

         متمایز میکند؟ 

         بعد از همیشه 

         اشکهایم را  

         روی شانه های تو 

         ولبخندهایم را 

         در  نگاه او  

         می ریزم.

سخاوت سکوت

گر خواستی مرا همدلی کنی

مگذار بیازاردم لکنت نگاه

با سخاوت سکوتت 

 نزد من درا

فراموشم کن

           قبل از اینکه  

         بشم  

         یه عادت زشت .

         مث 

         یه اتفاق قشنگ

         فراموشم کن.

عیسی

                     وای عیسی 

                  یهود ترا زنا زاده می داند. 

                  وعیسویان  

                  به تو مقام اله داده اند. 

                  اما خدایت ترا  

                  پسر بانوی باکره 

                  و رسول خویش 

                  می داند.

لحظه ی عبور

      کاش خنده هایمان پر نشاط و شور بود 

      کاش نگاهمان عاری از غرور بود! 

      اندکی درنگ؛فرصتی دگر نمانده است 

      کاش لحظه هایمان کمی صبور بود! 

      مدید مدتی است با کسی سخن نگفته ام 

      کاش لا اقل پرنده ای سنگ صبور بود! 

      وقتی از کنار من می کنی گذر عاشقانه تر برو 

      کاش در دلم فقط حسرت لحظه ی عبور بود...!

کاش می شد

       کاش می شد هم پیمان تنهایی شدن  

       کاش می شد ٬ بیگانه با دنیا شدن 

       کاش می شد دیده بگشاییم و ببینیم 

       تابه کی دیده بر هم٬واقعیات را منکر شدن ؟

       کاش می شد کوچه باغ مهر را سامان دهیم 

       تا به کی اینگونه بی سرو سامان شدن؟ 

       کاش در شبنم اشک٬عشق را پیدا کنیم  

       تابه کی اسیر درگه نومیدی شدن؟ 

       کاش میشد پرتویی از نور شویم بتابیم 

       تا به کی غرق در خاموشی شدن؟ 

       کاش می شد عاشق تر از مجنون شویم 

       تا به کی از هجر لیلی در بیابان گم شدن؟ 

       کاش می شد سرزمین لاله را عازم شویم 

       تا به کی زیر آسمان کوتاه گرفتار شدن؟

مهاجر

     آن وقتها که مهاجر بودیم 

     آنوقتها که بچه تر بودم 

     آنوقتها که سیزده ـ هفتاد خورشیدی بود. 

     وقتی که نوه های مادر بزرگ  

     از افغانستان می آمدند. 

     وقتی که آنها با بی بی 

     از وطن میگفتند 

     وآرزوی آبادانی می کردند. 

     آنوقتها که پیرزن مهاجر همسایه مان 

     هر وقت 

     همیشه 

     با خود می گفت:(خدا آبادش نکند) 

     هر وقت وهمیشه 

     از خود می پرسیدم 

     پسران عمه از کدام وطن سخن می گویند؟ 

     وبرای چه آرزوی آبادانی می کنند؟ 

     حالا  

     اینجا  

     وامروز 

     این منم که برای وطنم امید آبادانی دارم. 

     وپسران دایی مهاجرم از وطن  

     و ویرانی اش هیچ نمیدانند.

حیات

     علامه مشخصه حیات را  

     علم و قدرت میداند. 

     وجمشید در هوش سیاه 

     میداند ومیتواند. 

     چرا که او هم 

     مشخصه بودن را  

     در دانایی وتوانایی می داند 

فاطمه

    دیروز 

    دانستم 

    که فقط علی (ع)میتوانست  

    فاطمه(س)را دفن کند. 

    همانطور که فقط او بود  

    که توانست رسول الله را  

    به خاک بسپارد.

حسنا

          سلام
 
          طپش یک حضور
 
           از جنس مرگ
 
           برای دانستن تو
 
           مجنون 
 
           نه لیلا
 
           تردید 
 
           نه 
 
           ایمان
 
           به ثانیه های رفته قسم
 
           امیدی پنهان
 
           میدواندم
 
           همان ساحل آنسوی خیال
 
           همان درکی که پدر به آن معتقد نبود
  
           شبیه واژه های او 
 
            از جنس نان
 
            درست مثل کشیدن روزگار
               وب سایت

برای ر.ایمانی (ستاره سهیل)

آنچه درتوست می نماید خدا تو را بسیار دوست می دارد 

روحت ارجمند٬وجودت گوهری گرانبها ست  

شاید خود نیز ندانی!  

با این همه خوبیهای لطیف وقیمتی...

برای ح.قاسمی و ر.علیزاده(فرشته های مهربون)

شاید پی هم تکرار را با تن صدای تو بود که آموختم و دانستم که  

استقامت رمز زیبای سازندگی است. 

دلبری

وقتی که ازش  

نالیدم و 

گفتم: 

نه رسم دلبری این نیست. 

جوابش به من 

انحراف از مسیر بودو 

اسکلت ساختمانی در اینده 

ومن توی اون 

شبکه های مستطیلی 

راضی شده بودم و  

آروم  

آروم آروم

رخداد

قلبم که ثبات 

عهدم که عبور 

وزبانم همه اقراء 

احمد 

نانوشته خواند 

چه نویسم؟ 

از که نویسم؟ 

رخداد آینه ها 

 بسی بزرگ است 

زانوانم 

باید که شکیبا گردند.

گل

کوزه گری صرف یک بهانه است 

کوزه گر  

فکر دیگر  

با ربایش گردها  

در سر پرورده است 

چراکه او 

از میان گل 

دل  

به رصد برده است.

تو را

من که تاب ندارم لحظه ای سکوت چشمان تو را 

بعد از این چگونه بر دوش کشم غم دوری تو را

قائم

وای خدا  

اگر منتقم بییاید

ومدرن

آره یه چیزی از جنس قانون  

دوباره فاصله شخصیتها 

ودرک این که  

باید قوائد بازی رو بلد بود 

باید احترام گذاشت

باید زانو زد 

آخه تو در مرتبه پایینتری  

سعی کن نفهمی  

و اگه فهمیدی  

تظاهر کن  

که نفهمیدی 

خیلی راحت 

ومدرن

اینم نمی تونه جبران کنه:

چند روزی بود تو این فکر بودم که واسه معلمام یه هدیه بگیرم٬ حد اقل واسه  

 اونایی که هنوز می بینمشون. 

هر چی فکر کردم به نتیجه ای نرسیدم  

 

آخه چی می تونه جبران زحمات اونا رو بکنه؟   

کسایی که معلم انسانیت و مهربانی بودند٬

کسایی که دور اندیشی رو به ما یاد دادند٬ 

کساییکه یاد دادند  

چطور جایگاهمون رو بشناسیم٬   

کسایی که هر چی داریم از اوناست!؟ 

 فقط

این به ذهنم رسید که اینجا٬ 

به معلمم بگم ٬ دوست دارم!

فراموشت نکردم و نخواهم کرد!  

چون هرچی دارم از شما دارم! 

و افتخارم اینه که شاگرد شما بودم !

معلم عزیزم استاد خوبم روزت مبارک! 

  

( امیدوارم درساموخوب یاد گرفته باشم٬آخه همیشه میگفتی این بهترین هدیه است)

زیبا

واو . 

زیبا بود 

همه شد رخنه در دین وایمانم 

همه شد بت  

همه شد جمال دنیایی 

خدایا زیبا بود

چه شلغم شوربایی

این روزا اینجا حال و هوای دیگه ای داره 

یکی قبرشو میکنه بعد نصفه کاره ولش میکنه !  

یکی اومده!

یکی می خواد بره ! 

یکی می خوادبمونه! 

یکی اصلا رفته!  

یکی هست  

ولی نیست! 

یکی تو ارتقاء! 

یکی تو ارتفاع!  

منم که ... .

این خوب است

مطمئنم که می توانم بنویسم  

آنگونه که تو می خواهی 

وتو همیشه می گفتی که

 این خوب است

ادامه مطلب ...

سلام
آمده ام تا که امتثال امر مولا کنم

ادامه مطلب ...

قرارم

سکینه دکمه ی لباسش را بر تنش میدوزد 

سودا نفرین میکند 

کلسون شماره میگیرد 

سجاد فریاد میزند 

زهرا نگین می خواهد    

ومن بی قرارم

ق د ر ت

چه شد؟ 

وچگونه  

هچو منی بر من سلطه پیدا کرد؟